رفتم که درین شهر نبینی اثرم را 

            لب های ترک خورده و چشمان ترم

        را حاجت به رها کردنم از کنج قفس نیست

         ای قیچی تقدیر مچین بال و پرم را تنها شدم

           آن قدر که انگار نه انگار با آینه آراسته ام

          دور و برم را فردا چه طلب می کند آن یار

        که دیرگفتی: غزل بگو! چه بگویم؟ مجال کو؟

           شیرین من، برای غزل شور و حال کو؟

           پر می‌زند دلم به هوای غزل، ولی گیرم

          هوای پر زدنم هست، بال کو؟ … گیرم به فال

       نیک بگیرم بهار را چشم و دلی برای تماشا و فال کو؟

            تقویم چارفصل دلم را ورق زدم آن برگ‌های سبزِ

              سرآغاز سال کو؟ رفتیم و پرسش دل ما

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: